Week 3 ? or 4?

Multiplicity


Να ‘χουμε όλοι την υγειά μας παιδιά να γινόμαστε σκατά κάθε βράδυ!! –Τι λέει αυτός ο τρελός recycle πάλι ? θα πει κάποιος. Εξηγούμαι ευθύς αμέσως!! Όποιος σας είπε ότι πήγε εράσμους για να μορφωθεί , πάρτε τον γρήγορα τηλέφωνο και βρίστε τον!! Είναι ΨΕΜΑ. Το εράσμους καταστρέφει ανθρώπους!! Ναι γιατί αν πάρουμε για παράδειγμα τον recycle με τον γυρισμό του στη μάνα πατρίδα θα έχει απαιτήσεις για διασκέδαση και για ξενύχτια σε ποσότητες που δεν είναι φυσικές για την προσωπικότητα του. Θα θέλει να κάνει πράγματα που έκανε τους προηγούμενους 6 μήνες. Αυτό δεν ξέρω κατά πόσο θα μπορεί να υλοποιηθεί βεβαία. Θα σας πω μετά από 6 μήνες. Θέλω να καταλήξω στο γεγονός ότι μόλις φτάνει η μέρα Παρασκευή εδώ πάνω ΟΛΑ αλλάζουν, γίνονται χίλιες δυο εκδηλώσεις πάρτι μαρτυ δείπνα κτλ. Φυσικά και θες να παραβρεθείς παντού, φυσικά και δεν μπορείς. Και όπως για τα περισσότερα πράγματα υπάρχει ταινία και για αυτό στην οποία ο πρωταγωνιστής κλωνοποιεί τον εαυτό του για να προλαβαίνει τα πάντα. ΧΑ με μια μίνι έρευνα και το βρήκα!! Λοιπόν θα χε πλάκα να μουν αυτός ο τύπος για κάποιες μέρες.

Προχθές, πανεπιστήμιο , μεγαλύτερο πάρτι μέχρι τώρα, 1100 άτομα, καθόλου εισιτήρια … Έτσι χάθηκε το μεγαλύτερο πάρτι μέχρι τώρα. Βέβαια είχε και τα θετικά του το πράγμα. Μαζευτήκαμε 10 άτομα που κλαίγαμε τη μοίρα μας γιατί δεν πήγαμε στο πάρτι, και σαν γκομενίτσες πήγαμε να βρούμε παρηγοριά στο φαϊ. Λοιπόν η παρηγοριά έχει τιμή και αυτή είναι 135kr . 135 kr για να αποκτήσεις πρόσβαση σε κινέζικο μπουφέ. Και φυσικά όταν έχεις πρόσβαση σε μπουφέ, του δίνεις και καταλαβαίνει!! Αφού φάγαμε τον αγλέορα (ε ΟΧΙ έχει το λεξικό τη λέξη αγλέορα και δεν έχει τα σκατά… ΕΛΕΟΣ) , νιώσαμε καλύτερα και πήγαμε να πιούμε να ξεχάσουμε αυτά που φάγαμε ξεχνώντας το τεράστιο πάρτι… Συμπέρασμα: άμα θες να γίνεις σκατά στο αλκοόλ μην φας από μπουφέ. Ήταν αδύνατο να μεθύσουμε αφού είχαμε φάει ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Στη τελική , γαμα τα τεράστια πάρτι και τους χιλιάδες φοιτητές !! ΦΑΕ ΑΠΟ ΜΠΟΥΦΕ ΚΑΙ ΝΙΩΣΕ ΥΠΕΡΟΧΑ!!

Αχ, χθες μακαρόνια από ιταλό και ‘’καπνό’’ από γνήσιο Δανό!! Ελπίζω μια τέτοια μέρα να καθιερωθεί και να επαναλαμβάνετε συχνά. 10 άτομα , 20 κόκκινα μάτια, πάνω από 10 μουδιασμένα άκρα, και δυο παρθενιές χάθηκαν (όχι δεν εννοώ αυτό που νομίζεις, κάθε φορά τα ιδία ρε…) δυο άτομα ένιωσαν για πρώτη φορά ελαφρότεροι να το πω… Πρώτη φορά και για τον recycle να απολαμβάνει τους καρπούς της μητέρας γης με τόσα πολλά άτομα. Ήταν μια άκρως ευχάριστη εμπειρία για αυτόν. Στο τέλος της βραδιάς , οι τολμηροί αποφάσισαν να φύγουν περπατώντας… Ο recycle προτίμησε τον καναπέ του Guido, αναπαυτικότατος!!
Εδώ κάνω ένα μικρό διάλλειμα για να γράψω τα quotes του Eric . Ελπίζω να με αφήσει να τον φέρω στην Ελλάδα μετά το τέλος του εξαμήνου…

I am a nobody!
I wish I was a girl right now!
EMBRACE THAT SHIT!!
SHIT ON MY DICK!
Honey bear!
Sweet lips!


Υποσχέθηκα όλους ότι θα τα γράφω κάπου, όποτε εδώ είναι αρκετά κάλο μέρος να τα αποθηκεύω. Ο τύπος είναι άπλα ότι καλύτερο έχει δημιουργήσει η Αμερική τα τελευταία 21 χρόνια! Κάθε τι που λέει είναι άκρως παράξενο και γεμάτο , χαχαχχααχ SHIT ON MY DICK!!!



Οκ , ήρθε η ώρα για τον recycle να παραδεχτεί ότι είναι υπεύθυνος για κάποια χαμένα αντικείμενα στη κοινόχρηστη κουζίνα μας εδώ στις εστίες. Πρώτα από όλα θα αποκαλείται : Kitchen’s ghost. Λοιπόν εδώ οι Δανοί παίρνουν ένα παχουλό επίδομα για να σπουδάζουν, επίσης συνηθίζουν να μαγειρεύουν για να φάνε και όχι να παραγγέλνουν σουβλάκια (αχ σουβλάκια μου γλυκά!! Κάποιος να μου στείλει… ) για να τρώνε καθημερινά. Οπότε φυσικό είναι το ψυγείο τους και τα ντουλάπια τους να είναι γεμάτα λιχουδιές, που ένα λαϊκό παιδί σαν τον recycle που κυκλοφορεί με το 5αευρω στη τσέπη (αυτό αντιστοιχεί σε 35kr εδώ) να ζηλεύει. Έτσι αν κατά τύχη περνάτε από τη κουζίνα στις εστίες του και ακούσετε θόρυβο, ενώ όλα γύρω σας είναι σκοτεινά απλά αγνοείστε το. Θα είναι ο kitchen’s ghost και θα προσπαθεί να βρει κάτι που δεν θα λείψει σε κανέναν για να φάει… Είναι καλό φάντασμα ο kitchen’s ghost. Πείτε μου δηλαδή σε ποιόν θα λείψουν 2 φέτες κασεράκι ή δυο μπιρούλες, ή δυο τρεις κουταλιές από λαζάνια. Φυσικά ο kitchen’s ghost είναι πολύ περίεργος οπότε πολλές φορές απλά κοιτάει τα φαγητά των άλλων χωρίς απαραίτητα να δανείζεται κάτι.


Κάπου εδώ θα ήθελα να αναφέρω ότι οι πάγοι και τα χιόνια σιγά σιγά λιώνουν , επίσης να ζητήσω συγνώμη έμμεσα στον Σούλη γιατί δεν τον προσκάλεσα εδώ πάνω όσο είχε τη δυνατότητα να κάνει το αγαπημένο του πατινάζ , σε οποιαδήποτε σημείο της πόλης. Παρακαλώ να μεταφερθεί η συγνώμη μου.

Ο πιο γαμάτος Άγιος of all times. Όλοι γίνονται σκατά για πάρτι του (ελπίζω και εγώ φέτος)

Το μέλλον για τον recycle επιφυλάσσει όλο εκπλήξεις (ή έτσι θα ήθελε να πιστεύει) , για την ώρα απλά εύχεται να υλοποιηθούν τα σχέδια για το τριήμερο στο Dublin για τον εορτασμό του άγιου Πάτρικ!!

Α! προτείνω να διαβάσετε το μπλογκ μιας ξαναμμένης φοιτήτριας που κάνει πάταγο αυτή τη περίοδο. Ίσως μπορεί και ο recycle να γράψει πικάντικες λεπτομέρειες για την παλάμη του…


Ίσως θα μπορούσε…


PS. Κάποιος να λύσει μια γενική απορία για το αν το φαγητό στα κινέζικα εστιατόρια είναι το ίδιο με αυτό που τρώνε οι Κινέζοι στην Κίνα (ή και αλλού , είναι παντού έτσι και αλλιώς)

Περιπέτειες για τους πισινούς μας ( Σούλης )

It’s one of dem days…

you know..

Παρασκευή σήμερα, μέρα χαλάρωσης, όχι όμως για τον recycle και αυτό γιατί η ατυχία πάντα περιμένει στη γωνία , και μόλις σκύψω να δέσω το κορδόνι μου… ΤΣΑΑΑΚ! Μου τη φόρεσε…

Fact number UNO

Οκ ας αρχίσουμε με τον γενικό κανόνα: Κάθε Παρασκευή δεν έχω μαθήματα οπότε όπως είναι φυσικό είναι μέρα χαλάρωσης. Έλα όμως που κάθε κανόνας έχει και την εξαίρεσή του για να επιβεβαιώνεται. Η εξαίρεση λοιπόν είναι η κακή συνήθεια των Δανών να ξυπνούν νωρίς. Εξηγούμαι: Σήμερα είχαμε συνάντηση του πρότζεκτ γκρουπ και φυσικά ήταν στης 9 το πρωί, μόνο και μόνο για να επιβεβαιωθεί ο κανόνας. Έτσι ξύπνησα κατά της 8!!! Και ξεκίνησα σαν το ζόμπι να πάω.

Fact number DUO

Κατά μεγάλη έκπληξη ολάκερης της χώρας, ο φετινός χειμώνας είναι ίσως και ο πιο βαρύς των τελευταίων 30 χρόνων, η κυβέρνηση ανησυχεί γιατί της τελειώνουν τα αποθέματα χοντρού αλατιού ( και εγώ που νόμιζα ότι θα ανησυχούσε για την ομαλή λειτουργία της χώρας, α!! ναι εδώ δεν είναι Ελλάς). Το χιόνι πέφτει ασταμάτητα. Αυτό μπορεί σε κάποια αυτιά να ηχεί τοοοόσο χαριτωμένο και παιχνιδιάρικο αλλά σας διαβεβαιώνω ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ!!! ναι, ΚΑΘΟΛΟΥ!!! , και αυτό φυσικά γιατί παρόλο τον χιονιά όλα συνεχίζουν να λειτουργούν κανονικά, οπότε πρέπει να συνεχίσεις σαν να μην συμβαίνει τίποτα.

Fact number TRES

Στη Δανία τα βιβλία της σχολής τα αγοράζουν οι φοιτητές, συνήθως από τις βιβλιοθήκες του πανεπιστημίου. Εγώ ως γνήσιος ελληναράς που δεν πληρώνω για τα βιβλία , δεν ήταν εύκολο να δεχτώ τον κανόνα αυτόν, έτσι έψαξα λίγο στο internet και βρήκα όλα τα βιβλία που χρειάζομαι τζάμπα! Έλα που όμως ένα βιβλίο ήταν σε άθλια μορφή και έτσι έριξα το κεφάλι μου κάτω, πέταξα στην άκρη την ελληνική περηφάνια μου και αποφάσισα να το αγοράσω και εγώ. Όμως κόστιζε 10 ευρουλάκια παραπάνω από ότι στο άμαζον, οπότε αποφάσισα να το πάρω από εκεί. Με αυτή μου την ενέργεια για άλλη μια φορά η γριά μάγισσα Ατυχία ήρθε και μου τη φόρεσε, και αυτό δημιούργησε μια αλυσίδα περιστατικών ατυχίας ! Το βιβλίο πήγε όχι στο κεντρικό ταχυδρομείο αλλά σε ένα κάπου στα περίχωρα, κάπου που δύσκολα πας με λεωφορείο. Ως άκρως περιπετειώδης τύπος (οποιαδήποτε σχόλιο επ’αυτού είναι δεκτό ) αποφάσισα για άλλη μια φορά να δοκιμάσω τη τύχη μου. Αυτή όμως με έχει εγκαταλείψει εδώ και καιρό… Επειδή ήταν αρκετά μακριά από το σπίτι μου αποφάσισα να πάρω το ποδηλατάκι μου και να τσουλήσω στο χιόνι.

Fact number CUATRO

Για να τσουλήσω ευχάριστα έπρεπε πρώτα να φουσκώσω την μπροστά ρόδα. Έτσι με την τρόμπα που μου έδωσε ο Άρνας προσπάθησα να τη φουσκώσω. Για ακόμη μια φορά με το που γύρισα τη πλάτη μου στο ποδήλατο για μια στιγμή, η σκύλα η ατυχία βρήκε ευκαιρία και έχωσε… (όχι δεν εννοώ αυτό…) τα σκατόχερά της στη (σταμάτα να είσαι τόσο καχύποπτος) βαλβίδα της ρόδας (να είδες? ). Με το που πάω ο έρμος να τη φουσκώσω κάνει ένα ΤΣΑΚ!! Και σπάει. Πρώτον , ίσως κατέστρεψα την τρόμπα του Άρνας, δεύτερον μόλις χάλασα τη σαμπρέλα από το ποδήλατο.

Fact number CINCO

Αυτό το fact είναι ένα γνήσιο παράδειγμα του πώς μια σου απόφαση μπορεί να σου φέρει χίλιες δυο ατυχίες. Λοιπόν, εξαιτίας του fact TRES ( δηλαδή ότι πληρώνουν για τα βιβλία), συν του fact CUATRO ( δηλαδή το ότι χάλασε η ρόδα και πρέπει να τη φτιάξω) και του fact DUO ( δηλαδή του σκατόκαιρου ), δημιουργείται το fact number CINCO. Το κοντινότερο μαγαζί για ποδήλατα ήταν περίπου μισό χιλιόμετρο από το σπίτι μου, που υπό άλλες συνθήκες είναι μηδαμινή απόσταση. Εξαιτίας στου σκατόκαιρου κάνει το περπάτημα πολύ πιο δύσκολο!! Συνολικό περπάτημα 40 λεπτών και 45 kr φτωχότερος γύρισα σπίτι σαν τον χιονάνθρωπο έτοιμος να φτιάξω τη ρόδα.

Fact number SEIS

Η ρόδες μου έχουν βαλβίδες διαφορετικές από τις συνηθισμένες. Δεν είναι αυτοκινήτου δηλαδή. Και μέχρι τώρα δεν έχω βρει τρόπο να τη φουσκώσω. Αν θυμάστε καλά είχα σπάσει την τρόμπα του Άρνας στο fact number CUATRO. Οπότε είμαι στο περίμενε. Επίσης από ότι βλέπω εξαιτίας όλων αυτών των fact θα πρέπει να περπατήσω στο άγνωστο με βάρκα την Ελπίδα (μα είναι δυνατόν? Τους προ σίννερζ? Τς τς τς !!) στο ταχυδρομείο για το σκατοβιβλίο.

Αυτά με λίγα λόγια. Συμπέρασμα? Κανένα! Απλά συνειδητοποίησα πώς δημιουργούνται οι ατυχίες με μια αλλαγή σε μια σου απόφαση, κάτι σαν το φαινόμενο της πεταλούδας δηλαδή (η ταινία με τον Άστον Κούτσερ ήταν τρελή μούφα, και είχαν και τα μούτρα να βγάλουν και sequel…).

Οι Railcars, αν έρθουν κοντά σας και είναι τζάμπα να πάτε
αλλιώς ξανασκεφτείτε το

Εντάξει δεν ήταν όλα τόσο σκατά. Είδα το πρώτο μου live χθες, τους Railcars και κάτι άλλους από το Arhus . Επίσης τα live θα συνεχιστούν μιας και γίνονται πολλά εδώ πέρα. Ευτυχώς βρήκα και παρέα για χθες γιατί παρά λίγο θα πήγαινα μόνος μου. Από ότι φαίνετε τώρα της χρωστάω χάρη… Αχάριστη Ρωσιδογαλλίδα!! Επίσης το Σαββατοκύριακο θα είναι ενδιαφέρον. Σήμερα έχει common dinner στην εστία μου και καπάκι πάρτι. Και αύριο το μεγάλο πάρτι μασκέ των International, The Big Bang party. Το καλό που του θέλω να είναι γαμάτο γιατί ξόδεψα 246kr για να μασκαρευτώ nerd.

Οι N.E.R.D , τους πάω. Ο τυπάς στη μέση είναι μπλεγμένος σε ότι παραγωγή κάνει πάταγο στην Αμερική κουλ τύπος..

St Valentine's Special

Σήμερα γιορτάζει ο υπέρτατος dj Valentino και καμιά ελλήνική εκπομπή δεν του κάνει αφιέρωμα ντροπή σας

Ερωτευμένοι του κόσμου ενωθείτε , σήμερα είναι μια μέρα για σας, μια μέρα χαράς , μια μέρα που περιμένατε όλο το χρόνο για να ζήσετε, μια μέρα που σημαίνει τόσα πολλά για εσάς, μια μέρα που θα μπορούσατε να συζητάτε επί ώρες πίνοντας το αγαπημένο σας γλυκό κρασί (δεν είναι κρασί όμως) για το γιατί αυτή η μέρα είναι σημαντική και γιατί όσοι τη χλευάζουν είναι ρηχοί και καθόλου ρομαντικοί.

Λοιπόν εκεί που θα είστε μαζεμένοι όλοι μαζί και θα πίνετε το αγαπημένο σας ‘κρασί’ εγώ θα δουλεύω σερβιτόρος και θα ρίξω μέσα κάτι που κάποτε ένας σοφός έριξε γιατί ήταν τρομερά βλάκας και δίκαιος. Ναι κώνειο εννοώ. Έτσι πηγαίνοντας στον παράδεισο εκεί που υπάρχουν ποτάμια από το αγαπημένο σας κρασί (ναι στον παράδεισο το θεωρούν κρασί για αυτό δεν έβαλα αυτάκια) θα είστε τόσο ευτυχισμένοι που φύγατε από αυτόν τον μάταιο κόσμο μια μέρα τόσο σημαντική.

Όπως καταλάβατε είμαι ένα γουρούνι που θεώρει αυτή τη μέρα ίδια με την προηγούμενη, και όπως και το 80% των μπλόγκερ σήμερα γράφουν κάτι για αυτό. Φυσικά και θα κοροϊδέψω και τον εαυτό μου. Ανήκω στη μεγάλη κατηγορία ανθρώπων που θεωρούν ανούσια αυτή τη μέρα και δηλώνουν κατηγορηματικά: «Αυτή η μέρα υπάρχει μόνο και μόνο για να πουλάν τα ζαχαροπλαστεία και τα ανθοπωλεία» . Παρένθεση, όποιος καλός χριστιανός με διαβάζει , ας πεταχτεί λίγο στην Τριανδρία να αγοράσει από τον Αυγερινό ένα μεγάλο μπολ προφιτερόλ και να μου το στείλει. Ναι δηλώνω ότι αυτή η μέρα είναι μόνο για τα μαγαζιά και πως άμα θες να είσαι ρομαντικός μπορείς να είσαι κάθε μέρα όποτε θες. Όμως έρχεσαι εσύ και με ρωτάς μετά εσύ: ‘Το κάνεις όμως φίλε μου recycle?’ , και εγώ ευέλικτα αλλάζω θέμα και λέω πως αυτή τη στιγμή ενώ γράφω ακούω Beirut. Εσύ αμέσως γελάς και λες : ‘Καλά καλά κατάλαβα’ . Εγώ κοκκινίζω και τραγουδώ ‘What melody will lead my lover from his bed? What melody will see him in my arms again? ‘. Τέλος πάντων εν ολίγοις κράζω αυτή τη μέρα αλλά ποτέ δεν κοιτώ τα μούτρα μου. Τελικά καταλαβαίνω πως είμαι ένα βήμα πριν από αυτούς που πριν λίγο σκότωσα με κώνειο. Αυτοί έχουν αποδεχτεί πως δεν είναι ρομαντικοί , δεν μπορούν ρε παιδί μου να ναι ρομαντικοί όλο το χρόνο, και επειδή οι άνδρες είναι ζώα με ατέρμονες αποθήκες τεστοστερόνης αυτή η μέρα ίσως να είναι μια κατάλληλη μέρα να απελευθερώσουν λίγη από αυτή τη τεστοστερόνη. Άλλοι δηλώνοντας την αγάπη τους , άλλοι απλά αγοράζοντας ένα λουλούδι και επειδή είναι αρκετά ντροπαλοί και δεν αντέχουν την άμεση απόρριψη γράφουν μια καρτούλα περιμένοντας το αντίθετο φύλο (όχι απαραίτητα αντίθετο) να κάνει τη δεύτερη κίνηση. Αυτή η μέρα είναι ίσως μια μικρή απόδραση από τη ρουτίνα, ίσως σήμερα κάποιοι ξεχνάν το ότι η σχέση τους είναι ένας κύκλος με μικρή διάμετρο και κάνοντας κάτι που θα έπρεπε να κάνουν κάθε μέρα, ξεφεύγουν από αυτό το κύκλο.

Όπως όλα τα ‘σοβαρά’ θέματα έχουν δύο όψεις , έτσι και αυτό . Δεν μπορείς να κατηγορείς αυτούς που προσμένουν αυτή τη μέρα όταν εσύ κάνεις το ίδιο αλλά για να χλευάσεις και να δηλώσεις ότι αυτή η μέρα είναι μια μαλακία και μισή. Όπως και να έχει επειδή οι άνθρωποι δεν αλλάζουν , εγώ συνεχίζω να δηλώνω ενάντιος σε κάτι που μπορείς να κάνεις οποτεδήποτε, άσχετα αν δεν το κάνω. Και θα συνεχίσω να ποτίζω κώνειο όποιον έρθει στο μαγαζί μου για να γιορτάσει σήμερα. Συμπέρασμα δυστυχώς όπως και σε κάθε εκπομπή του Χαρδαβέλα δεν θα βγει από αυτό το μπλογκ.

Και πόσο χαίρομαι που ξύπνησα σήμερα και δεν είχα τη δυνατότητα να βάλω τα πρωινάδικα και να δω παντού κόκκινες καρδούλες και φιογκάκια και τη μενεγακή να μας δείχνει επιδειχτικά τα βυζιά της (καλά αυτό είναι ψέμα, μου έχουν λείψει τα βυζιά της είναι η αλήθεια).

Τέλος πάντων, χρονιά πολλά σε όσους γιορτάζουν και σε όλους εκεί έξω που σήμερα είναι μια καλή μέρα για να σκοράρουν, να βρουν μια γκομενίτσα που ανήκει στη κατηγορία κώνειου και κλαίγεται σε ένα μπαρ με τις φίλες της που έχουν γκόμενο, αλλά επειδή το παίζουν κυριλέ είναι σε διαφορετικά μαγαζιά, αλλά μιλάν κάθε 2 λεπτά με sms με το αγόρι τους γιατί σήμερα είναι ερωτευμένες, εσείς είστε οι τυχεροί, θα της πουλήσετε δυο τρία φούμαρα θα πείτε στον dj να βάλει ένα ερωτικό τραγούδι θα την χορέψετε και το βράδυ θα ιδρώνετε μαζί … Το πρωί όμως θα πρέπει να φερθείτε σκληρά και να την διώξετε γιατί αυτή θα θέλει να ερωτευτείτε τρώγοντας κρουασάν από το ble, ενώ εσείς απλά αδειάζατε λίγο τις ατέρμονες αποθήκες τεστοστερόνης που λέγαμε. Πείτε της ένα ευγενικό ψέμα για να φύγετε και ζήστε λίγο το παραμύθι μαζί της , θα νιώσει καλύτερα ακόμη και αν έχει καταλάβει πως απλά θέλατε να μπείτε στο βρακί της.

Εγώ σήμερα θα πάω να φάω σπαγγέτι από ιταλούς και ίσως παρανομήσουμε λιγάκι με τον Μαρκ. Οι ατέρμονες αποθήκες τεστοστερόνης μου δυστυχώς θα μείνουν γεμάτες…

Καλές γιορτές σε όλους, dj Valentino να ξέρεις πως εγώ δεν σε ξέχασα σήμερα!

Into The Wild

Πατήστε play και διαβάστε το, έτσι για το φίλινγκ

Σήμερα θα σας διηγηθώ ένα παραμύθι . Λέγεται : «Όταν ο recycle πήρε λάθος λεωφορείο».

Το θέμα του παραμυθιού είναι προφανές νομίζω. Λοιπόν όπως κάθε Τετάρτη στο έχει βραδιά internationalπου σημαίνει ότι είναι μια βραδιά για τους Erasmus μαθητές του Άλμποργκ. Η βραδιά κυλούσε υπέροχα, γέλια και φωτογραφίες multiculturalπαρέες και σχέδια για το επικείμενο παρασκευοσαββατοκύριακο. Όλα πήγαιναν όμορφα και ωραία μέχρι που ήρθε η ώρα να φύγουμε για να προλάβουμε το τελευταίο λεωφορείο για το σπίτι. Ο recycle συνήθως έπαιρνε το 22 και έτσι και αυτή τη φορά περίμενε το 22, έλα όμως που η Leslie τον διαβεβαίωσε πως εφόσον μένουν κοντά θα ταν καλή ιδέα να έπαιρναν το ίδιο λεωφορείο , όχι όμως το 22 αλλά το 24 (εδώ μπαίνει ένα από τα ηθικά διδάγματα του παραμυθιού, όμως θα τα απαριθμήσω όλα στο τέλος). Έτσι λοιπόν οι δυο τους ξεκίνησαν για το δρόμο του γυρισμού, το λεωφορείο πήγαινε απολύτως σωστά, από τον γνωστό δρόμο. Μέχρι που σε μια αναπάντεχη στιγμή ενώ έπρεπε να συνεχίσει ίσια ,αυτό έστριψε αριστερά. Χωρίς να πανικοβάλετε ο recycle θεώρησε σωστό απλά να κατέβει στην επόμενη στάση και να συνεχίσει την γνωστή πορεία του. Το λεωφορείο όμως δεν σταμάτησε για στάση για αρκετά μετρά. Ο recycle κατέβηκε και έβαλε το μυαλό του να σκεφτεί τη καλύτερη πορεία για το σπίτι. ‘’Εφόσον αντί για ίσια το λεωφορείο έστριψε αριστερά, το λογικό είναι να πάω ίσια μέχρι τον μεγάλο δρόμο και να το κόψω δεξιά’’ σκέφτηκε. Έτσι άρχισε να ανηφορίζει και να ανηφορίζει και να ανηφορίζει και να ανηφορίζει. Σε κάποιο σημείο ενώ δεν έβλεπε κανένα γνωστό σημείο άρχισε να ανησυχεί και να πιστεύει πως πήγαινε λάθος, σύντομα το ξεπέρασε και συνέχισε την πορεία του. Καθώς περπατούσε στην άκρη του άγνωστου δρόμου χωρίς φώτα και πινακίδες και με πυκνό δάσος γύρω του έκανε μια σύντομη σκέψη ‘’Τα περισσότερα ζώα πρέπει να είναι σε χειμερία νάρκη ακόμα’’. Μετά από πολύ ώρα περπατήματος αντίκρισε ένα βενζινάδικο και σκέφτηκε πως θα είναι καλό μέρος για να ζητήσει οδηγίες, όμως για κακή του τύχη ήταν κλειστό (ήταν και προχωρημένη ώρα). Ευτυχώς με μια γρήγορη ματιά γύρω του θυμήθηκε πως αυτός είναι ο δρόμος που παίρνει το λεωφορείο από το πανεπιστήμιο για το σπίτι του. Κοιτώντας καλύτερα αντίκρισε μια μεγάλη πινακίδα που έλεγε , ‘’YEAH!!” φώναξε , το μόνο που είχε να κάνει τώρα ήταν να ακολουθησει τις πινακίδες. Σύντομα όλα τα άγχη είχαν εξαφανιστεί, πλέον ήταν σίγουρος πως έφτανε ολοένα και πιο κοντά στο σπίτι του. Το αποκορύφωμα της σιγουριάς του ήταν όταν διέκρινε από μακριά( όχι και τόσο μακριά, γιατί o recycle φημίζεται για την γκαβομαρα που τον διακρίνει) τον ουρανοξύστη που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το σπίτι του. Αυτό ήταν ύστερα από ένα λάθος λεωφορείο και 45 λεπτά περπατήματος ο recycle είχε φτάσει σώος και αβλαβές στο ζεστό σπίτι του.

Ηθικά διδάγματα:
1. Ποτέ να μην εμπιστεύεστε μια όμορφη κοπέλα όταν ξέρετε ότι η δική σας άποψη είναι σωστή (ακόμα και αν αποδειχτεί ότι και η δική της είναι επίσης σωστή)
2. Όταν χαθείτε στους δρόμους μιας ξένης χώρας, μην πανικοβάλλεστε θα βρεθεί μια λύση παραπέρα (έστω και αν είναι 2 με 5 χιλιόμετρα μακριά)
3. Πάντα ακολουθάτε τις πινακίδες, αυτές ξέρουν καλύτερα (δεν είναι η κατάλληλη ώρα για εγωισμούς)
4. Don't eat the yellow snow!!
5. Αν χαθείτε στη Δανία και περιτριγυρίζεστε από σκοτεινά δάση και έχετε δει την ταινία Låt den rätte komma in (Άσε το κακό να μπει), μην πανικοβάλλεστε το κοριτσάκι ήταν πολύ συμπαθητικό , πιθανότερο είναι να γίνετε φίλοι
6. Ένας χάρτης τσέπης ποτέ δεν χάλασε το στυλ κανενός. Σκεφτείτε το
7. ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΠΕΡΝΕΤΕ ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΛΕΟΦΟΡΕΙΟ

Δεν είμαι Μεξικάνος ρε παιδιά

Δείγμα ενός απλού Μεξικανού

Το ταξίδι μου εδώ τελικά έχει να μου διδάξει πολλά πράγματα και για τον εαυτό μου. Πρόσφατα ανακάλυψα ότι είμαι ρατσιστής των Μεξικανών. Ναι ναι θα εξηγήσω τί εννοώ, κάθε μέρα γνωρίζω πολλά άτομα, και συνήθως αναφέρω μετά το όνομά μου (παρεμπιπτόντως το όνομά μου είναι το ίδιο στη Δανία, στη Λιθουανία και κάπου αλλού που δεν θυμάμαι) το ότι είμαι από Ελλάδα. Ε λοιπόν αυτό το "συνήθως" θα το αλλάξω σε "πάντα" και αυτό γιατί όταν τους βάζω να μαντέψουν από πού είμαι μου λένε ή Μεξικό ή Ισπανία. Για κάποιο περίεργο λόγο το Μεξικό με πειράζει αρκετά, αλλά όχι η Ισπανία...

Συμπέρασμα? : Είμαι προκατηλιμένος απέναντι στους κατά τα άλλα συμπαθέστατους Μεξικάνους

Επειδή ξέρω ότι θα φάω δούλεμα, εξηγούμαι περισσότερο: Λένε ότι είμαι Μεξικάνος όχι από την όψη αλλά από τη προφορά... Τώρα πώς έχω μεξικάνικη προφορά δεν ξέρω... Αλλά όπως και να χει σκέφτομαι σοβαρά να κόψω τα μούσια μου.

Δείγμα ενός απλού Εβραίου

Έχει πλάκα πάντως γιατί με κάθε κούρεμα αλλάζω και εθνικότητα. Με έχουν αποκαλέσει Εβραίο και τώρα Μεξικανό άντε και Ισπανό. Είμαι περίεργος (κάτι μας είπες τώρα) να δω τί εθνικότητας θα γίνω στο μέλλον.

Αλλάζοντας θέμα: Πριν 3 μέρες ήταν Τσικνοπέμπτη πίσω στο Μεξικό, εεε στην Ελλάδα εννοώ!! Ένα τραύμα μόλις δημιουργήθηκε! Το καρναβάλι πρέπει να τελειώνει σιγά σιγά, αλλά το γενικό καρναβάλι συνεχίζεται επ αορίστου. Εθνικό ζήτημα πλέον είναι ο χωρισμός της Μενεγάκη και η uber βιλλάρα της Τζούλιας. Νομίζω το πλήγμα από την οικονομική κρίση είναι τεράστιο, γιατί για μια πίπα της μιας αποκτήθηκε βίλλα στην Εκάλη και για δυο τρία πηδήματα της άλλης όλη η χώρα ασχολείται με το μουνί της ,σόρρυ κιόλας... Και μετά αν με ρωτήσει κάποιος "δεν θες να γυρίσεις?", εγώ με τί μούτρα να του πω πως ,δεν μου αρέσει το κολύμπι στον εμετό!?

Ξανά αλλάζοντας θέμα: Οι Δανοί πίνουν λίγο και μεθάν , επίσης δεν ξαναπάμε νωρίς και χωρίς αλκοόλ στις φλέβες μας στα κλαμπ... είναι πλούσιοι εδώ , 7 ευρουλάκια για μεγάλη μπύρα βαρέλι, δικής τους παραγωγής μάλιστα είναι τούματς!!
Σήμερα είναι εθνική εορτή για τους Αμερικάνους, έχει superbowl στην τηλεόραση και το πρέπον είναι να το δούμε όλοι, οπότε σήμερα έχει football(american εννοώ),πίτσες, μπύρες!

Κλείνω με ένα απόσπασμα από τη φιλοσοφία του φίλου μου του Marc, αφιερωμένο στην μαμά πατρίδα

αξίζουν και τα 10 λεπτά του...

Ο ΠΑΝΙΚΑΣ είναι Δανός

Καταρχάς,δηλώνω ενώπιων όλων των τηλεθεατών μας πως ο Πανίκας Ψωμιάδης είναι Δανός. Και αυτό δεν το λέω τυχαία, αλλά έκανα μια έρευνα στο γενεαλογικό του δέντρο, μάλιστα αν το ερευνήσει κανείς περισσότερο ίσως ανακαλύψει και τις ρίζες του από αρχαίους τροβαδούρους (από εκεί προέρχεται και η καλλιτεχνική του φύση). Τέλος πάντων παρασύρθηκα με τον Πανίκα. Ήθελα να πω πως η οργανωτικότητα και η ευγένεια που τον διακρίνει τον καθιστά αυτομάτως Δανό. Θα μου πείτε που το κατάλαβες ρε φίλε? Και θα σας απαντούσα «Μα, στο γεγονός ότι όπως και ο Πανίκας, έτσι και εδώ μετά τα 10 εκατοστά χιόνι διακόπτονται τα πάντα, συγκοινωνίες, ηλεκτρικό ρεύμα, σχολεία, δημόσιες υπηρεσίες, ΟΛΑ ΟΛΑ ΟΛΑ » , Και φυσικά θα σας έλεγα ψέματα. Όλα εδώ δουλεύουν λες και δεν υπάρχει 1 μέτρο χιόνι στην άκρη του δρόμου, ούτε πάγος στο δρόμο. Όλα δουλεύουν σαν ελβετικό ρολόι.

Κατά δεύτερον σήμερα έκανα τα πρώτα μεγάλα μου ψώνια:

Ναι 266 (κρόουνς) είναι περίπου 38 ευρώήταν κυρίως πράγματα για να γεμίσω τον ντουλάπι μου και το ράφι στο ψυγείο.

Α! επίσης σήμερα πήγα να φάω στη σχολή για μεσημεριανό (κατά της 12, ναι τότε τρώω μεσημεριανό, να το ακούσει αυτό η γιαγιά μου να πετάξει από τη χαρά της) καιτο πιάτο μου έκανε 35 κροουνς . Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι 6 δευτερόλεπτα αργότερα θα έτρωγα τζάμπα. Μέσα σε αυτά τα 6 δευτερόλεπτα έγιναν τα εξής πράγματα: Κατεβάζω το φερμουάρ( όχι δεν ήταν πορνόγερος ο κύριος στη ταμειακή μηχανή) του μπουφάν μου, πιάνω σφιχτά ( αρχίζω να πιστεύω ότι έχω πολύ βρώμικο μυαλό) το πορτοφόλι μου, ανοίγω το (πραγματικά σταματάω!!) πορτοφόλι και βλέπω ότι έχω 500αρικο κρόουνς μόνο. Οπότε ο κυριούλης στη ταμειακή μηχανή από πορνόγερος έγινε ευγενέστατος κύριος της ταμειακής μηχανής και μου πρόσφερε το γεύμα τζάμπα (βέβαια αυτό επίσης μπορεί να σημαίνει ότι ήταν πορνόγερος και ότι του γυάλισα ).

Τρίτον και τελευταίον, σήμερα νομίζω πως δημιουργήθηκε κάπως η παρέα μου. Απαριθμώ:
Μαρκ από Γαλλία, Γκουίντο από Ιταλία, Άρνας από Λιθουανία, Τζον από Αμέρικα! Με τους αποπάνω πήγα για μπύρα κάπως εκτός κέντρου σήμερα σε μπαρ που μπορείς να καπνίσεις (μάλλον ότι θέλεις ) , οπότε διαπιστώνω ότι παντού υπάρχουν εξαιρέσεις, μέχρι και στη πιο οργανωμένη/χαρούμενη χώρα της Ευρώπης.

PS. Note to Self: Μην ξανατηγανίσεις λουκάνικα Δανίας!!
PS2. Δεύτερη φορά που είδα ήλιο στο Άλμποργκ
PS3. Σας το πα και σας το ξαναλέω η υπόθεση Μενεγάκη είναι ένα μεγάλο φιάσκο!

Day 5, still no internet at home...

Day 5

θέα από το παράθυρό μου

Μμμ, πού είχα μείνει? Α! ναι! Πήγαινα προς τα πίσω με το tardis μου. Ναι, δεν θα πάω πολύ πίσω αυτή τη φορά γιατί κάθε μέρα που περνάει γίνονται 3.000 νέα πράγματα που θέλω να γράψω. Τέλος πάντων ,την πρώτη μέρα , δηλαδή τη μέρα που πετούσα, στο αεροδρόμιο έζησα μια εμπιρία που μόνο από σενάριο του μεγάλου μας σκηνοθέτη Γιάννη Διαλιανίδη θα μπορούσε να έχει βγει. Το λοιπόν, μου είπαν να πάρω μια τσάντα αντί για δύο που κουβαλούσα εγώ, οπότε εκεί επικράτησε Ο πανικός ( για όσους το καταλάβουν: Δεν εννοώ τον κύριο που διατηρεί καντίνα στον Κοπανό Ημαθίας και συνήθως έπινε το καφεδάκι του στο καφέ Φρι στη Νάουσα, Τζε βάλτο στη λίστα!!). Με το που μας ανακοινώνουν κάτι τέτοιο έγινε χαμός, εγώ προτίμησα να αντιδράσω με περίσια γαϊδουριά και να μην ασχοληθώ πολύ όσο οι μανάδες και μια θεία έτρεχαν πέρα δώθε για να βρουν μια λύση. Έτσι που παρατηρούσα λοιπόν ήταν σα να έβλεπα όλη τη γυναικοπαρέα του Ρετιρέ να τρέχει πάνω κάτω εξαιτίας κάποιου ευτράπελου που τους είχε τύχει, είχε πολύ πλάκα μπορώ να πω (ΓΟΥΡΟΥΝΙ).
Οκ , ας επιστρέψουμε στο παρόν, σήμερα πρώτη μέρα μαθήματος με τον συμπαθέστατο Εγγλέζο καθηγητή τον Jeremy. Με ατάκες αγγλικού χιούμορ προσπαθούσε να σπάσει τον πάγο σε αυτό το ολίγον βαρετό πρώτο μάθημα…
Έκανα και μια βόλτα στη πόλη σήμερα πήγα και στη βιβλιοθήκη, η οποία παρεμπιπτόντως είναι γαμάτη! Την πρώτη μέρα καλωσορίσματος ο (μάλλον) πρύτανης της σχολής ανέφερε πως οι Δανοί πάντα είναι πρώτη στη λίστα των πιο χαρούμενων ανθρώπων στη γη (ή στην Ευρώπη δεν θυμάμαι ακριβώς τι είπε) , αυτό νομίζω πως κάπως φαίνεται άμα μιλήσεις με Δανούς στο δρόμο. Παρόλο το ψοφόκρυο που απότι ακούω είναι κρύο και για αυτούς πάντα θα σου μιλήσουν χαμογελαστά και φυσικά ΠΑΝΤΑ και ΟΛΟΙ σου μιλάν στα αγγλικά. Αυτό το εκτίμησα γιατί τα Δανέζικα είναι χειρότερα από τα αρχαία Ελληνικά και δεν υπήρχε περίπτωση να συνεννοηθώ. Ακόμα περιμένω να μου φέρουν το username και password για το ίντερνετ, τι σκατά(το σκατά μου το βγάζει λάθος, ΕΛΕΟΣ) κάνει ο τύπος…
Ένα παράξενο γεγονός που θέλω να εξερευνήσω είναι η συνεχής μυρωδιά κάρυ που έχει ο δίπλα διάδρομος από τον δικό μου. Υποθέτω πως κάποιος ινδός θα μένει σε ένα από τα δωμάτια.
Σήμερα έχουμε και “Common Dinner” στη κουζίνα του διαδρόμου μας, μαγειρεύει η Σάρα (από Δανία) chicken el exotico και απότι μου πε έχασε τη συνταγή οπότε θα είναι κάπως πειραματική βραδιά με εμάς στο ρόλο των πειραματόζωων. Θα χει ενδιαφέρον. Αμέσως μετά το δείπνο θα γίνει η συνέλευση της κουζίνας, δεν ξέρω ακριβώς τι εννοούν…
Α! ξέχασα να πω πως ο προηγούμενος ένοικος του δωματίου μου άφησε πολλά καλούδια κυρίως για το μπάνιο αλλά και παντόφλες, όμως το σημαντικότερο που άφησε ήταν… ο νέος καλύτερος μου φίλος (όχι δεν έχω κατοικίδιο δυστυχώς) που έχει και δισκόφρενα, ΧΑ!



Πάω να φάω κανένα τόστ μέχρι να ετοιμαστεί το Chicken exotico , bb!