Αχχ, μεγάλες στιγμές ζει σύσσωμος ο ελληνικός λαός. Φυσικά αναφέρομαι στην απαγόρευση του καπνίσματος σε μαγαζιά. Μετά από 6 μήνες στο εξωτερικό αυτός ο τόπος φάνταζε τριτοκοσμικός, δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι με αυτό τον νόμο θα γινόμασταν Ευρώπη.
Γιατί τί ανεβάζει την πολιτισμική αξία μιας χώρας? ΤΙ ρωτώ!! Φυσικά η κουβέρτα στα τραπεζάκια των μαγαζιών, που όσο ψοφόκρυο και αν κάνει τη τσιγαρούμπα σου θα την απολαύσεις αναπαυτικά και ζεστά ενώ το χέρι σου τρέμει σαν δονητής ενώ ταυτόχρονα η πνευμονία σου χτύπα την πόρτα.
πολιτισμός σημαίνει κουβέρτα
Μεγάλη εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι τα μαγαζιά συμμορφώθηκαν με αυτή την κίνηση. Εννοείται πως υπάρχουν αντιδράσεις, εννοείται πως όσο Ευρωπαίος και να γίνει ο Έλληνας πάντα μα πάντα στη καρδιά και στο μυαλό θα παραμείνει ΠΕΟΣ, βλάκας πως το λένε... Γιατί κάτι τέτοιο τον θίγει, δεν μπορεί θέλει να ξεσπάσει και σαν ανέκαθεν επαναστατικός λαός θα βγει και στο δρόμο να το διαδηλώσει. Ναι δεν λέω και εγώ σαν καπνιστής όταν θα παλεύω με την αρρώστια θα τον βρίσω τον νόμο και όποιον τον στηρίζει. Γιατί δεν νοείται καφές χωρίς τσιγάρο ή ποτό χωρίς τσιγάρο ή φαγητό και αφού ξεκουμπώσεις το πρώτο κουμπί του παντελονιού σου να ανάψεις και τη τσιγαρούμπα σου. Όλα αυτά είναι αλληλένδετα σαν τον φραπέ και το καλαμάκι. Έτσι μάθαμε τώρα τί να κάνουμε, και άμα μάθεις κάτι δύσκολα το ξεχνάς. Για αυτό και στο δρόμο θα βγουν και θα πληρώσουν τους δικηγόρους τους να περάσουν από κόσκινο τον νόμο για να βρεθεί ένα παραθυράκι σε μέγεθος κωλότρυπας γιατί αυτοί είμαστε, έτσι θα νιώσουμε πιο έξυπνοι από τους άλλους.
Από την άλλη να βγεις να διαδηλώσεις για κάτι τόσο ασήμαντο ενώ την ίδια ώρα γίνονται τα σόδομα και τα γόμορα γύρω σου, είναι λίγο μαλακία δεν νομίζεις? Μετά βαΐων και κλάδων υποδέχονται τον κωλόχοντρο πρώην βιαστή μας αφού πήρε "γυναίκα" και παιδιά και πήγαν ταξιδάκι να φάνε ότι είχαν αρπάξει. Και το περίεργο είναι ότι πολύς κόσμος είναι χαρούμενος για αυτό... Χαμός και με το κάψιμο της σημαίας στη Κύπρο. Αυτή η σημαία είναι τόσο βαριά όσο και η τέτοια του τσολιά που φώναζαν τότε στο Γιούρο. Με τόσα που γίνονται απορώ (πάλι) πώς δεν τη καίνε και εδώ δεξιά και αριστερά... Η σημαία μας θα έπρεπε να είναι κάτι τέτοιο... διότι διαρκώς αναρωτιόμαστε γιατί και πως γίνονται ότι γίνονται.
Μπλουζάκι θα το κάνω
Αλλά αρκετά με τα σοβαρά πολιτικά θέματα, η μαλακία στον εγκέφαλο δεν πεθαίνει αυτό είναι σίγουρο , οπότε ας πούμε κάτι πιο ανάλαφρο.
Διάλειμμα για ψώνια και επιστρέφω δριμύτερος , γιατί σνίτσελ χωρίς τριμμένη φρυγανιά? Είπαμε καφές χωρίς τσιγάρο...
Να ΄μαι πάλι. Βέβαια αυτός ο νόμος δίνει τη δυνατότητα για πολλά διαφορετικά πράγματα. Ας αναφέρουμε δυο τρία.
Πρώτο και κυριότερο φυσικά είναι το Smirting, ο συνδυασμός δηλαδή καπνίσματος (smoking) και φλερτ (flirting). Ποιος μπορεί να ξεχάσει άλλωστε την σκηνή στη ταινία New York, I love you
Καθαρός ορισμός του smirting... Δείτε και τη ταινία μια που την θυμήθηκα. Έτσι λοιπόν με αυτό το νόμο σου δίνετε η ευκαιρία για νέες γνωριμίες. Εκεί που όλοι θα τουρτουρίζουν και θα καπνίζουν γρήγορα, εκεί μπορεί να γνωρίσεις και τον έρωτα της ζωής σου, που σίγουρο είναι ότι έχετε ένα κοινό, σας αρέσει να καπνίζετε. Για αυτό την επόμενη φορά που θα είστε έτοιμοι να κράξετε, σκεφτείτε το πιο καλά. Τώρα αυτό δεν θα είναι και τόσο δέλεαρ αν τον έχετε γνωρίσει (για τον έρωτα λέω), αλλά και πάλι το τσιγάρο κρατά το πολύ 10 λεπτά, κοινωνικοποιηθείτε στη τελική και πείτε και ευχαριστώ τους νομοθέτες.
Επίσης, μέσω της απαγόρευσης οι ντιζάηνερς αλλά και οι καταστηματάρχες θα αρπάξουν την ευκαιρία να δημιουργήσουν προϊόντα και τρόπους για να κάνουν πιο ευχάριστη τη παγωνιά και συνάμα το κάπνισμα σας. Έτσι μην απορήσετε, όταν οι συμπαθείς μαύροι και τα μικρά μαγαζάκια αρχίσουν να πωλούν κάτι τέτοιο:
Είμαι έτοιμος να το παραγγείλω
Το οποίο εκτός ότι είναι κομψότατο και ντιζαηνάτο είναι και άκρως πρακτικό. Τέρμα τα κρυοπαγήματα στα χέρια, τέρμα το τουρτούρισμα.
Τώρα αν δεν έχεις όρεξη να ντύνεσαι και να βγαίνεις στο δρόμο με γάντια και σκούφους για ένα κωλοτσίγαρο όσο και αν ξύνεσαι να το κάνεις, και πάλι έχουν προνοήσει για σένα. Ο καταστηματάρχης θα ρίξει έναν τοίχο και θα φτιάξει ημί υπαίθρια καπνιστήρια/ γκιλοτίνες.
Απολαμβάνεις το τσιγάρο σου και παίρνεις μια ιδέα για το πως ένιωθαν οι Γάλλοι μελλοθάνατοι
Όλοι ευχαριστημένοι δεν μπορούν να είναι πάντως αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Θίγομαι σαν καπνιστής γιατί μου απαγορεύουν να καπνίσω και αυτή είναι απόφαση του νομοθέτη και όχι του μαγαζάτορα. Από την άλλη ο μη καπνιστής θα πει γιατί να τρώω τον καπνό σου ρε φίλε? Τόσα χρόνια πάντως τον έτρωγαν και δεν έλεγαν τίποτα, μάλλον ήρθε η σειρά τους να πάρουν το αίμα τους πίσω. Για αυτό το βουλώνω και περιμένω να πάω έξω να καπνίσω. Και ναι είναι ρατσιστικό αυτό που γίνεται και λογικά δεν θα περάσει, αλλά δεν θα κάτσω να ασχοληθώ παραπάνω από αυτήν την ανάρτηση γιατί αν αποφασίσω να ασχοληθώ με κάτι υπάρχουν πολύ πιο σοβαρά θέματα από το πού θα επιταχύνω τον καρκίνο μου, μέσα ή έξω?
Ένας λόγος παραπάνω να το ελαττώσω, δεν είμαστε για κρυώματα και φάρμακα τώρα.
Εμένα το μόνο που με απασχολεί είναι πως να είμαι καλά με τον έρωτά μου και ας καπνίζουμε αγκαλιά στον χιονιά!!
Και επειδή έτσι είναι το πνεύμα των ημερών κλείνω με τα λόγια από ένα τραγουδάκι
Our emotions will never be safe here
So come with me
Come hide with me in a volcano
They won’t find our DNA
Join the resistance, fall in love!
We’ll jump together holding hands
Together holding hands
But you hold my hand no more
You hold my hand no more
And if I have to sing goodbye tonight
And if I have to sing goodbye tonight my love
I got one last thing
I’ll miss you
I miss you already
I miss you my love
I miss you like the flower misses the sun
I miss you like the sea misses the salt
I miss you like the night misses the moon
I miss you like the sky misses the birds
I miss you like bees miss pollen
I miss you like the winter misses snow
I miss you like the fire misses the forest
I miss you like I miss you
Soon I will disappear
Από όπου και να το αρχίσω, πάντα σε σένα καταλήγω, τι ωραία...
