Κυριακή 15 Αυγούστου 2010

Ας μιλήσουμε για καλές ταινίες

Όποιος μου πει γιατί σε σερτς για ανεμιστήρες βγαίνει η μούτσκα του Μέρλιν (του Μάγου?) Μάνσον, κερδίζει και έναν ανεμιστήρα

Σήμερα μια και ξύπνησα πρωί σε μια πόλη που βράζει και αφού ο πιστός μου φίλος Alaska the electrical windmill μου κρατά συντροφιά 24/7 και στεγνώνει υπομονετικά τον ιδρώτα μου χωρίς να κλαίγεται και να παραπονιέται , και επίσης γιατί έπεσα πάνω σε μια εικόνα που μου έδωσε έμπνευση και θάρρος να γράψω αυτό το έκτρωμα που ακολουθεί .

Λοιπόν, να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράματα. Εγώ, ΕΓΩ! αγαπώ την ελληνική τηλεόραση, ίσως είναι και εμφανές. Την αγαπώ γιατί είναι τόσο σάπια που μας κάνει όλους μας να φαινόμαστε γαμάτοι σαν τον Panos μπροστά της. Αλλά φυσικά δεν είναι ο μόνος λόγος που την αγαπώ! Ενδεικτικά να αναφέρω ότι όσο έλειπα στες Δανίες , η μπουγάτσα ο γύρος και η τηλεόραση ήταν κάτι που με κρατούσαν κολλημένο με την ανάμνηση της μάταιης τούτης χώρας. Όποτε έκλεβα λίγο χρόνο από το πολυάσχολο πρόγραμμά μου (χμμμμ....) μάθαινα ότι μπορούσα από φίλους, μπλογκ και γνωστούς για τα δρώμενα της πολυαγαπημένης! Αλλά σήμερα όσο και γουστάρω να το κάνω δεν θα επεκταθώ εις βάθος επί του θέματος! Σήμερα θα μιλήσω για τις ταινίες που με μεγάλωσαν και με γαλούχησαν όσο τίποτε άλλο σε αυτό το κόσμο. Σκουπίζω τον κώλο μου, πάω στο γραφείο μου και αρχίζω!

Ξαλάφρωσα και είμαι έτοιμος να ταξιδέψω στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν. Όλα τα ακόλουθα διαδραματίζονται κυρίως στα λυκειακά μου χρόνια , τότε που ήμουν χοντρός και με αμέτρητες στήσεις per day.
Αγαπούσα από τότε την τηλεόραση, αλλά λατρεία μου ήταν το Σταρ και οι ΓΑΜΑΤΕΣ βραδυνές αλλά και μη ταινίες του. Κυρίως οι ταινίες με το τετράγωνο σηματάκι ήταν αυτές που με κρατούσαν ξύπνιο συχνά πυκνά. Φυσικά τώρα συνειδητοποιώ ότι το ΣΤΑΡ και ο Σταμάτης Γαμώτοσπίτιτου Μαλέλης ήταν για τον πούτσο από τότε.
Αυτές οι ταινίες που λέτε είχαν για πρωταγωνιστές κάποιους από τους εφηβικούς μου ήρωες. Θα προσπαθήσω να αναλύσω μερικούς από αυτούς, και είμαι σίγουρος ότι και άλλοι εκεί έξω μοιράζονται τις ίδιες εμπειρίες μαζί μου.

Πρώτος στη λίστα δεν θα μπορούσε να'ναι κανένας άλλος από τον θεό

Jean Claude Van Damme
Μέγας σαδιστής και μισογύνης, εδώ απολαμβάνει τον ήλιο κάποιου εξωτικού νησιού στη Συγκαπούρη βιάζοντας 12χρονα με τα λεφτά που έβγαλε από το Universal Soldier 28. Funny Fact για αυτή την ταινία θα αναφερθεί παρακάτω. Αχ Ζαν μαζί περάσαμε τόσες πολλές ώρες, εσύ γαμώντας και δέρνοντας όλο τον πληθυσμό της Κίνας και εγώ μασουλώντας ασταμάτητα τα ποπκορν πίνοντας μπύρα και καπνίζοντας. Ο Ζαν όμως ήταν αυτό που λέμε The REAL thing, άσσος στις πολεμικές τέχνες άνετα σήκωνε τη ποδάρα του στα δυο μέτρα ξεκάνοντας τους ΚΑΚΟΥΣ που συνήθως πείραξαν την οικογένειά του, για αυτό άλλωστε διψά για εκδίκηση. Μια μίνι αναφορά για τη ζωή του (μέσα από το αγαπημένο σπορ μου, της έρευνας) αποδεικνύει ότι ο Ζαν, παρένθεση το πραγματικό του όνομα ήταν Jean Claude Van Varenberg, δεν τα βρήκε έτοιμα , από μικρός στα βάσανα μάθαινε να δέρνει σαν να ήξερε ότι κάποια μέρα θα έβγαζε λεφτά από αυτό του το χούι. Βέβαια κάποια στιγμή μάλλον θα μπερδέυτηκε και θα νόμιζε ότι η γυναίκα του είναι η σκύλα που τον πρόδωσε στο Double Impact και της έριξε ένα μπερντάκι να καταλάβει ! Τα αγγλικά του ήταν πάντα μια έμπνευση για μένα δυστυχώς όσο και αν το προσπάθησε η βλαχιά από το μικρό χωριό κρυμμένο κάπου στο Βέλγιο δεν τον εγκατέλειψε.

Αγαπημένη ταινία : Hard Target με ένα γενναίο 5.7 βαθμολογία στο imdb. Ο παππούς του τα έσπαγε.
Περισσότερο γέλιο: The Quest αδικημένο 4.8 αυτή τη φορά. Γκέστ εμφάνιση πρώην James Bond, ο θρυλικός Roger Moore.
Αγαπημένη κίνηση: Καλά σχεδόν όλες αλλά στη κορυφή δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από την κίνηση του σπαγκάτου


Μάλλον και δικιά του αγαπημένη.
Α παραλίγο να το ξεχάσω, σε λίγο καιρό βγαίνει η απόλυτη ταινία τεστοστερόνης το The Expendables όπου παίζουν όλοι οι bad ass ηθοποιοί, δυστυχώς ο Ζαν αρνήθηκε την πρόταση του φίλου Σιλβέστερ λέγοντας: ''Stallone gave me a part in his next movie, but I ask him about the subject, about the story. He said, 'You're gonna make lots of money.' I don't want to hear that, I want to hear what was my character. He was unable to tell what it's going to be. [Stallone said:] 'You know, uh, well, the fighting will be good.' [So I said:] 'Sly, what is my character?' So I didn't do the movie. ''
Κρίμα και θα ήταν ακόμα πιο ΓΑΜΩ!!

Ας περάσουμε στον επόμενο φίλο μας:

Dolph Lundgren

Εδώ ποζάρει λογικά σκεπτόμενος και περνώντας το υποσυνείδητο μήνυμα: ''Κοίτα πόσο μεγάλη την έχω, όσο και το όπλο μου'' .
Μπορώ να πω πως τον κύριο αυτό δεν τον είχα σε μεγάλη εκτίμηση. Τον θεωρούσα μπας κλασ ήρωα που συνήθιζε να παίρνει δεύτερους ρόλους στους οποίους στο τέλος πέθαιναι κιόλας. Ήμουν όμως μικρός και γεμάτος σπυριά, που να καταλάβω για τι ηθοποιό μιλούσαμε. Αυτός είναι και ο λόγος που γράφω αυτό το πράμα, είδα μια φωτογραφία του που με έκανε να τον εκτιμήσω.
Όπως βλέπετε και στη λεζάντα ο τύπος είναι respect. ΜΙΤ και ιστορίες.
Και μετά το ΜΙΤ λέει δεν γαμεί ας κάνω τον κακό να βγάλω κάνα φράγκο, δεν έχει δουλειά ο τομέας μου. Τον αγάπησα για την απουσία διαλόγου του. Θυμάμαι κάνοντας τον κακό στο Ρόκυ 4 το μόνο που έλεγε ήταν το όνομά του, το αξέχαστο ΙΒΑΝ ΝΤΡΑΓΚΟ, βαρούσε ντόπα από την ανοργασμική συντρόφισσα και έλεγε , ME KILL ROCKY, τελικά αρχίδια, το μόνο που κατάφερε ήταν να σκοτώσει τον γαμάτο Απόλο, που και αυτός τί μαλάκας , κάποιες φορές πρέπει να ξέρουμε πότε να σταματάμε ρε φίλε!! To FUNNY FACT που είχα υποσχεθεί είναι ότι ο Ντολφ και ο Ζαν είχαν παίξει τους απόλυτους bad ass στρατιώτες στο Universal Soldier . Γενικά οι ταινίες του κινόντουσαν πάντα στο ίδιο μοτίβο, αυτός στρατώγκαβλος , εκείνοι κακοί τρομοκράτες, αποτέλεσμα σεξ και ξύλο!! Σε γενικές γραμμές αμερικανάκι του κερατά μεγαλωμένος με παντεσπάνι το βράδυ αντί για προσευχή οι γείτονες τον ακούν να φωνάζει κάπως ρωμαλέα και οργασμικά I SALUTE THE AMERICAN FLAG, GOD BLESS AMERICA!!

Αγαπημένη ταινία: Εντάξει αναμενόμενο Universal Soldier, το 1 όμως. Μετά από έρευνα παρατήρησα ότι ετοιμάζουν και άλλο Universal Soldier διότι το κοινό μάλλον δεν χόρτασε από τεράστια όπλα εκρήξεις και ρυτιδιασμένους υπερήρωες.
Περισσότερο Γέλιο: Έλα ευκολάκι , το Ρόκυ 4 ρε χωρίς δισταγμό , κατάφερε να με κάνει να λυθώ στα γέλια χωρίς να λέει τίποτα. Μόνο οι σκηνές της ντόπας με την γκαβλωτική ρώσικη μουσική στο μπακράουντ φτάνει.
Αγαπημένη κίνηση: Συνήθως το ξύλο αυτουνού ήταν κάτι ανάμεσα σε ξύλο που ρίχνουν τα Παοκια και εκλεκτισμένου καράτε. Σαν γνήσιος αμερικανάκιας προτιμούσε τα όπλα και όχι την ωμή μυική δύναμη. Και φυσικά όσο πιο μεγάλο το όπλο τόσο πιο ΓΑΜΩ ήταν.
Ας παραδεχτούμε κάτι όμως: Τα κοντινά καρέ είναι το ατού του!!!


Επόμενος θεός
Steven Seagal
ή όπως μαρέσει να τον λέω, Στέφανος ο Πελαργός (εξ αιτίας των ινδιάνικων ριζών του)

Ο μέγιστος , ο υπέρτατος ΚΑΛΟΣ!! Με ινδιάνικες ρίζες ο Στεφ (που θα λέγε και η Ε.) έθεσε σκοπό ζωής να σπάσει όλα τα κόκαλα των ΚΑΚΩΝ που πειράζουν τη μάνα ΓΗ και την οικογένειά του. Η εκδίκησή του? Πιο φονική και από το δηλητήριο του φιδιού black mamba, οι μπουνιές του? πιο γρήγορες και από σφαίρα. Η ικανότητα που έχει να είναι τόσο αστραπιαίος στις κινήσεις του του δίνει τη δυνατότητα να αποφεύγει ακόμα και σφαίρες εξ επαφής. Άσσος στο αϊκίντο δεν μπορούσε να βρει αντίπαλο στη πραγματικότητα και άρχισε να δέρνει κόσμο στις ταινίες. Ο Στεφ, δεν συνήθιζε να σκοτώνει τον αντίπαλό του, αλλά προτιμούσε να του δίνει ένα καλό μάθημα, βέβαια όσοι ήταν ανεπίδεκτοι μαθήσεως, έβρισκαν φρικτό θάνατο στα χέρια του. Μεγαλύτερός του φόβος να γίνει από εκείνους τους ινδιάνους που μαζεύουν σκουπίδια με ένα κοντάρι στις εθνικές οδούς της Αμερικής.
Όμως δεν το έβαλε κάτω και πήρε το κοντάρι και το χώσε βαθιά σε όσους τον αμφισβήτησαν. Πάντα ρομαντικός με τις κυρίες, με έξυπνα πιπεράτα σχόλια κατάφερνε να τον ερωτευτούν για τη πραότητα και αγνότητά του. Όσο μπρουτάλ ήταν εν ώρα δράσης τόσο σαγήνευε τις κυρίες που έσωζε με τη γοητευτικότατη αλογοουρά του. Στυλ που αργότερα θα υιοθετούσαν άπειροι προσκυνητές των ταινιών δράσης. Στις αμέτρητες ταινίες του που έχω δει, έχει στάξει αίμα το πολύ σε δύο. Ο απολογισμός των σπασμένων οστών των αντιπάλων ανέρχεται σχεδόν σε επίπεδα οστών που πετούσαν οι ναζί. Ακούγεται πως ο θυμός του μπορεί να προκαλέσει πυρηνικό ολοκαύτωμα.

Αγαπημένη ταινία: Hard to Kill όπου αντιλαμβάνεσαι τη μεγαλοπρέπεια μιας σωστής εκδίκησης.
Περισσότερο γέλιο: Ο Στεφ ήταν πάντα τόσο σοβαρός που μερικοί αντίπαλοι του πέθαιναν μόνο και μόνο από αυτό. Κατά περιόδους και μόνο όταν υπήρχε θηλυκή παρουσία στη σκηνή, πετούσε και καμιά ατάκα για να κάνει εντύπωση.
Αγαπημένη κίνηση: ΌΛΕΣ, πραγματικά ο Στεφ είναι κορυφαίος σε κάθε του κίνηση, μπορεί να αφοπλίσει ένα τσούρμο μαντραχαλάδες χωρίς ίχνος τσαλάκας στο πάντα φανταχτερό- Γιώργος Μάγκας style σακάκι του.
Ποιος είναι ποιος τώρα?
Πιο πάνω είπα ότι ο Στεφ δεν έχει ματώσει σχεδόν ποτέ. Αλλά σε μια ταινία, άκουσον άκουσον δεν δέρνει, δεν σπάει κόκαλα, δεν δίνει κανένα μάθημα σε κανέναν, μόνο ηθικό μάθημα στους θεατές. Όποιος τον έχει άχτι ας δει το Executive Decision. Spoiler alert... ΠΕΘΑΙΝΕΙ!!!!!!!!!!!!!!!
Κάτι τρομερό που έμαθα είναι ότι ΚΑΙ ο Στεφ δέχτηκε πρόταση να παίξει στην απόλυτη ταινία τεστοστερόνης ( το the expendables είπαμε για όσους ξέχασαν) ΚΑΙ αυτός αρνήθηκε τη πρόταση λόγου διαφωνιών με τον παραγωγό. ΓΑΜΩ ΤΗ ΓΚΑΝΤΕΜΙΑ ΜΟΥ ΔΗΛΑΔΗ!!!

Τελευταίος αλλά ποτέ καταιδρωμένος είναι ο
Wesley Snipes

Ο μόνος μαύρος της παρέας μεγαλωμένος στις κακόφημες γειτονιές του Μπρονξ της Νέας Υόρκης ο Γουέσλεη την είδε αλλιώς και αποφάσισε να σταματήσει να πλακώνετε με τις συμμορίες της Νέας Υόρκης και να πλακώνει κόσμο στο γυαλί! Είναι ο μόνος που δεν κατέχει έστω κάποιο δίπλωμα πολεμικών τεχνών. Έστω μια πράσινη ζώνη στο καράτε ρε μαλάκα, έλεος, μέχρι και εγώ κατάφερα να πάρω μια τέτοια... Αλλά έχει δείρει πολύ κόσμο, ακόμα και τον Σιλβέστερ Σταλόνε παραλίγο να τον πλάκωνε στο Demolution Man . Κυρίως αδικημένος μαύρος που τον μπλέξανε σε πλεκτάνη και δεν τον αφήνουν σε ησυχία, θα χρειαστεί να δείρει έως τον λευκό οίκο για να μιλήσει στον πρόεδρο της μαλακίας, ε της Αμερικής εννοώ. Αγαπήθηκε όσο κανείς άλλος για τον ρόλο του Μπλέηντ κυνηγό βρικολάκων , όπου απαρνήται την καταγωγή του και αντί να ξεσκίζει του κοινούς θνητούς, τους προστατεύει και κυνηγάει να λιώσει στη κυριολεξία τον λαό του. Να φανταστείτε αφού παραλίγο να γαμήσει την ίδια του τη μάνα ο Μπλέηντ την σκοτώνει χωρίς δισταγμούς. Οι καλογυμνασμένοι του μυς προϊδεάζουν την επίσκεψή του στις φυλακές για κάποιο καιρό , όπως και το πολεμικό του στυλ. Είναι έξυπνος και δεν του φαίνεται και οι εχθροί του την πατάν συχνά με τις παγίδες που τους ετοιμάζει!

Αγαπημένη ταινία: Demolution Man , άνετα παρόλο που δεν πρωταγωνιστούσε. Υποκριτικά του λέω μπράβο αλλά και μπράβο στις γαμώ ατάκες του και στο ότι παραλίγο ο Σταλόνε θα έβρισκε τον δάσκαλο του.
Περισσότερο γέλιο: Λίγοι θα την έχουν δει αλλά εξ αιτίας του Σταμάτη Γαμώτοσπίτιτου Μαλέλη την είδα ένα βράδυ αργά στο ΣΤΑΡ. Ο λόγος για την: To Wong Foo Thanks for Everything, Julie Newmar . Εδώ ο Γουέσλεη υποδύεται μια drug queen κοινώς τραβεστύ πούστρα. Με βαψίματα και από όλα!! Δεν θυμάμαι αν υπάρχει και γκαίη σκηνή στο έργο.
Φιγουρίνι ο δικός σου!!
Note to self: Να ξαναδώ αυτή την ταινιάρα.

Αγαπημένη ατάκα: Εντάξει μετά από πολύ ώρα ψαξίματος πραγματικά είμαι περήφανος που το βρήκα , η αγαπημένη μου ατάκα είναι αυτή στο τέλος του Μπλέηντ 1 που χώνει κάτι στα ρώσικα. ''Zastal nevovremya, tovarisch? '' .
Μακράν η καλύτερη του ατάκα, φυσικά σαν γνήσιας γαμώ και δέρνω βαμπίρ αμερικανιά η ταινία είναι γεμάτη, ξεχειλίζει δηλαδή από ατάκες τόσο cool που μπορείς να τις ακούς για πάντα. Ενδεικτικά αναφέρω:
Blade:'' There are worse things out tonight than vampires''
Dr. Karen Jenson: '' Like what? ''
Blade:'' Like me!''
Όσκαρ bad ass στον Γουέσλεη!!

Εδώ τελειώσαμε το οδοιπορικό των καλών ταινιών.
Θέλω να ευχαριστήσω το ΣΤΑΡ, τον Σταμάτη Γαμώτοσπίτιτου Μαλέλη, όλους τους ηθοποιούς όλων των ταινιών που είδα τα βράδια στο ΣΤΑΡ, επίσης μερικούς που δεν ανέφερα όπως Σταλόνε, Σβατζενέκερ και Τσακ ''Ο ΘΕΟΣ Ο ΙΔΙΟΣ'' Νόρρις. Και τον παλιό μου φίλο Σάκη που τότε στο λύκειο λιώναμε στα γέλια μέσω τηλεφώνου αργά το βράδυ όταν έβαζε, όπως συνηθίζαμε να τις λέμε, GOLDEN MOVIES!!